به نقل از «مهر»

ایران در حال برداشتن‌ گام‌های بلند در زمینه قدرت دریایی است

تاریخ انتشار: ۲۲ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۵۹۶۸۲۱

به گزارش خبرنگار مهر، دریادار شهرام ایرانی فرمانده نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران، در گفت و گو با برنامه اینسایت شبکه پرس تی وی که به‌تازگی توسط اتحادیه اروپا تحریم شده، به ارزیابی و توضیح این مساله پرداخت که چگونه ایران پس از وقوع انقلاب اسلامی در این کشور توانسته قدرت دریای خود را بازیابد و به یک نیروی دریایی راهبردی شکل دهد که نه تنها امنیت دریایی را در منطقه پیرامونی ایران تامین می کند بلکه در سطح گسترده بین المللی و در پهنه اقیانوس ها نیز فعالیت های قابل توجهی دارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی در رابطه با اوج گیری قدرت نیروی دریایی ایران و تبدیل شدن آن به یک نیروی راهبردی که توان حمایت و تامین منافع ایران در اقصی نقاط جهان را دارد گفت: منطقه پیرامونی ایران، منطقه ای کاملا راهبردی و مهم است.

فرمانده نیروی دریایی ارتش در سخنان خود در این‌برنامه گفت:

به طور خاص اقیانوس هند و بخش شمالی آن به دلیل وجود تنگه های راهبردی از جایگاه ویژه ای در دریانوردی بین المللی برخوردار است. در عین حال نباید فراموش کرد که منطقه پیرامونی ایران نقطه اتصال سه قاره جهان نیز است. این منطقه چه از حیث کریدورهای اصلی تامین انرژی جهان و چه خطوط تدارکاتی و انتقال کالا، از اهمیتی راهبردی در معادلات اقتصاد جهانی برخوردار است. البته که جدای از این مسائل باید توجه داشته باشیم که بخش های قابل ملاحظه ای از مساحت جهان با آب پوشیده شده و در عین حال شهرها و مناطق ساحلی نیز از اهمیت راهبردی در چهارچوب معادلات کلان بین المللی برخوردارند و جمعیت قابل ملاحظه ای در آن ها زندگی می کنند. باید همچنین توجه داشت که بیش از ۹۰ درصد از تجارت جهانی نیز به واسطه دریاها و کشتی‌ها انجام می گیرد.

مساله ای که در نوع خود موضوع تامین امنیت دریایی را به یک مساله راهبردی برای بسیاری از کشورهای جهان تبدیل کرده است. موضوعی که به طور خاص مورد توجه کشوری نظیر ایران که از موقعیت راهبردی ویژه دریایی نیز برخوردار است، می باشد. در گذشته، قدرت های استعماری جهان به پشتوانه دانش و فناوری خود و همچنین ارتش هایشان، این ادعا را داشتند که می توانند در پهنه اقیانوس ها از قدرت و نفوذ گسترده ای برخوردار باشند و امور را به صورت دقیق کنترل کنند.

در این رابطه، آن ها خود را بازیگرانی یکه تاز می دیدند و قائل به پذیرش نقش دیگر کشورها و اینکه آن ها نیز بخواهند با تقویت قدرت دریاییشان از منافع خود حمایت و حراست کنند نبودند. در این چهارچوب، پس از وقوع انقلاب اسلامی، جمهوری اسلامی ایران تا حد زیادی گفتمان تقویت قدرت دریایی خود را در دستورکار قرار داده است. رهبر معظم انقلاب اسلامی حضرت آیت الله خامنه ای نیز بارها تاکید کرده اند که ایران باید نیروی دریایی خود را در پهنه ای گسترده تقویت کند و منافع ملی کشور از این طریق به نحوی همه جانبه حمایت و پشتیبانی شود.

در گذشته قدرت های غربی بارها و بارها با تسلط خود بر حوزه قدرت دریایی، منافع ملی ایران را تضعیف و تضییع کرده اند. در واقع آن ها از خلا قدرت در این حوزه سواستفاده کرده اند و هر کاری که دلشان خواسته انجام داده‌اند. این در حالی است که با پیروزی انقلاب اسلامی در ایرانف این کشور توجه ویژه ای را به حوزه نیروی دریایی معطوف کرده است. فراموش نکنیم که تسلط بر دریا ها تا حد زیادی می تواند به معنای تسلط بر کریدورهای اصلی قدرت در جهان کنونی باشد. در این فضا، اینکه ایران بخواهد از قدرت دریایی غافل باشد، به هیچ عنوان درست و جایز نیست.

اساسا نباید فراموش کنیم که ایرانی ها به صورت تاریخی در حوزه دریایی قدرتمند بوده اند و بنیان ها و تاریخچه قدرت آن ها دراین حوزه به زمان قبل از قدرت گیری کشورهای غربی باز می گردد. اکنون ایران چه در حوزه های تئوریک(دانش و فناوری) و چه عملی، اقدامات و گام های قابل توجهی را جهت بازیابی موقعیت برتر خود در حوزه قدرت دریایی انجام داده است. قدرت های استعماری سال ها سعی داشته اند تا مانع از ایجاد قدرت دریایی برای ایران شوند و بعضا روایت ها و گفتمان هایی را ترویج داده اند که بر اساس آن ها "دریا" حوزه ای وحشتناک و خطرناک برای ایران تصویرسازی شده است.

در واقع این قِسم از قدرت ها به شدت از فعال شدن ظرفیت های ایران در حوزه دریایی هراسان بوده اند. این در حالی است که خودِ این قدرت ها هر کاری انجام داده و می دهند تا موقعیت خود در عرصه دریا را تقویت و قدرتمند تر از دیروز کنند. با این همه، ایران پس از پیروزی انقلاب اسلامی تا حد زیادی این طرز تفکر را مورد بی‌اعتنایی قرار داده و حضوری فعال در عرصه دریاها و تقویت بنیان های قدرت خود در این حوزه را مد نظر قرار داده است. از این رو، همانطور که گفته شد، ایران سال هاست که در حوزه دریایی، مساله تولید قدرت و اقتدار را مورد توجه قرار داده است. البته که این مساله در ابعاد مختلف و با نگاهی چند بُعدی مورد توجه قرار گرفته و صرفا محدود به حوزه سخت افزاری نبوده است.

آنچه در این رابطه مهم است این نکته می باشد که پس از پیروزی انقلاب اسلامی، این درک راهبردی در ایران ایجاد شده که ملت ایران در هر حوزه ای مخصوصا قدرت دریایی خود، می توانند هر کاری که می خواهند را انجام دهند و به هر موفقیتی نیز دست یابند. در این راستا باید توجه داشته که پیشرفت های ایران در حوزه قدرت دریایی تا حد زیادی به این دلیل ایجاد شده اند که متکی بر مردم ایران بوده اند.

در اقع، ما به واسطه اتکا به نیروی انسانی کشور خودمان بوده که توانسته ایم چه در حوزه انسانی و چه فناوری، پیشرفت های قابل ملاحظه ای را کسب کنیم. این در حالی است که قبل از انقلاب اساسا ما در حوزه دریا به طور کامل به کشورهای غربی نظیر آمریکا وابسته بودیم و نمی توانستیم بدون مجوز آن ها کاری را انجام دهیم. معادله‌ای که در دوران انقلاب اسلامی به کل تغییر کرده است.

مساله‌ای که نمودهای ابتدایی خود را به صورت خاص در دوران جنگ تحمیلی نشان داد. در همان دوران بود که ایران با امکانات بسیار کم، اقدامات بزرگی را در حوزه دریا انجام داد که بعضا با شگفتی دیگر کشورهای جهان رو به رو می شد. کشورهای غربی به طور خاص وقتی اراده ایران جهت تبدیل شدن به یک قدرت دریایی را می‌دیدند، اقدامات تنبیهی مختلفی را علیه ایران نظیر وضع تحریم های اقتصادی در دستورکار قرار می دادند تا شاید از این طریق بتوانند با قدرت گیریِ دریایی ایران مقابله کنند. با این حال، تمامی این اقدامات صرفا به تقویت بنیه نیروی دریایی ایران ختم شده است.

تجربیات ایران در دوران جنگ تحمیلی و اقدامات گسترده رژیم وقت عراق و قدرت های غربی جهت محدود کردن مراودات دریایی ایران نشان داد که ایران در این حوزه باید تا جای ممکن خود را تقویت کند. اکنون وضعیت قدرت دریایی ایران به نحوی است که شیطان بزرگ(آمریکا) اساسا نمی‌تواند به این مساله فکر کند که بخواهد به ایران حمله کند. در واقع، ابزارها و اهرم های قدرت ایران در این حوزه به قدری متنوع شده اند که هرگونه ماجراجویی آمریکا علیه ایران به شدت برای آن پُرهزینه خواهد بود.

فرمانده نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران سخنان خود را این‌گونه ادامه داد:

حتی در دوران دفاع مقدس نیز ایران تا حد زیادی از خود در حوزه دریا کارآمدی نشان داد و در آن دوران، دولت آمریکا ناامید از توانایی رژیم بعث عراق جهت مقابله با ایران، خود راسا وارد کار شد و با نیروی دریایی خود منافع ایران را در حوزه دریا تهدید می کرد.

البته که آمریکایی ها در آن دوران در تهدیدِ منافع ایران در حوزه دریا تنها نبودند و دیگران قدرت های وقت جهان نیز به نحو گسترده ای به آن ها کمک می کردند. این در حالی است که اکنون ایران با دانش فنی خود و توانمندی‌های میدانی اش، طیف قابل توجهی از ادوات و تجهیزات دریایی را تولید می کند و میدان دریا را تا حد زیادی از قدرت های غربی بازپس گرفته است و امنیت دریایی را برای ایران و به ویژه برای فعالیت های اقتصادی کشورمان برقرار کرده است.

باید توجه داشته باشیم که تمامی این پیشرفت ها در فضای تهدید و تحریم و اِعمال فشار علیه ایران به دست آمده اند. در این فضا مایلم به این نکته نیز اشاره کنم که دانشکده ها و دانشگاه های ایرانی در حوزه دریایی نیز نقشی قابل توجه در گسترش دامنه قدرت و نفوذ دریایی ایران بازی کرده اند. اکنون ایران جدای از داشتن دانش فنی لازم جهت تولید انواع کشتی و ناوچه های جنگی، از دانش کافی جهت تولید دو کلاس از زیردریایی‌های پیشرفته نیز برخوردار است.

این مساله نه تنها نیروی دریایی ایران را تقویت کرده و حس اعتماد به نفس ملی در کشورمان را افزایش داده بلکه به این توهمِ قدرت های غربی که هر آنچه بخواهند را می‌توانند در دریاها به ضرر دیگر ملتها از جمله ایران انجام دهند نیز خاتمه داده است. دراین چهارچوب، قدرت های غربی به طور خاص همواره در سال های اخیر سعی داشته اند تا محیط دریایی پیرامون کشورمان را ناامن کنند تا شاید از این طریق بتوانند یک فضای بازی و کنشگری را برای خود کسب کنند و به رقبایشان نظیر ایران آسیب بزنند.

چه کشورهای عرب حاشیه خلیج فارس و چه شماری از کشورهای نزدیک به تنگه های راهبردی اقیانوس هند، از نیروی دریایی قدرتمندی جهت حمایت از امنیتِ مناطق دریایی پیرامونی خود برخوردار نیستند و متاسفانه همین مساله سیگنالی روشن را به قدرت های غربی می دهد تا در این مکان ها اقدام به جنجال سازی کنند.

در این فضا، فعالیت ها و اقدامات چند سال اخیر نیروی دریایی کشورمان معطوف به این بوده که با این مساله به طور موثر برخورد کند و اجازه ندهد که فضایی از ناامنی با مهندسی قدرت های غربی در منطقه شکل بگیرد و سپس آن ها در این فضا هر آنچه می خواهند را علیه کشورهای منطقه نظیر ایران انجام دهند. در این چهارچوب، ایران به طور خاص توسعه فعالیت های خود در پهنای غرب و البته شرق جهان را در دستورکار قرار داده است. در این راستا ایران سعی داشته تا هماهنگی خود با کشورهای شرقی جهان جهت تامین امنیت دریایی را نیز تا جای ممکن بالا ببرد و در همین رابطه در قالب توسعه مناسبات خود با کشورهای مختلف در چهارچوب سازمان های بین المللی منطقه‌ای نیز فعال بوده است.

در این رابطه می توان به صورت خاص به ابتکار تامین امنیت دریایی اقیانوس هند اشاره کرد که ایران در مورد آن کاملا فعل بوده است. در واقع ایران از طریق سازوکارهای اینچنینی سعی داشته تا هماهنگی های خود را با کشورهای مناطقی نظیر حاشیه اقیانوس هند تا جای ممکن بالا ببرد و امنیت دریایی این منطقه را ارتقا بخشد. در واقع این قبیل سازمان و سازوکارها در نقطه مقابلِ تلاش های غرب جهت ایجاد ناامنی در مناطق پیرامونی اقیانوس هند قرار دارند. اقدام و رویه ای که از همان ابتدایِ آغاز شدنش، با تبلیغات و اقدامات مخرب قدرت های غربی رو به رو شده است.

این‌طور به نظر می رسد که قدرت های غربی از این قبیل تحرکات به شدت احساس خطر کرده‌اند. اکنون ایران قویا به دنبال ایجاد امنیت دریایی در منطقه با همکاری دیگر کشورهاست. موضوعی که به هیچ عنوان مطلوب آمریکا و جهان غرب نیست. اکنون ایران در نوع خود یکی از کنشگران موثر در حوزه قدرت دریایی است و در ادامه راه نیز با توسعه توانمندی‌های دریایی خود، تا جای ممکن موقعیتش در این حوزه را ارتقا خواهد بخشید. این یک مطالبه عمومی از جانب مردم ایران است که بایستی محقق شود.

ایران در حال برداشتن گام هایی بلند در تمامی حوزه های مرتبط با قدرت دریایی خود است و اکنون این حوزه به یکی از منابع قدرت و غرور ملی برای ایرانیان تبدیل شده است. در شرایط کنونی، نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران به پشتوانه مردم و قابلیت ها و قدرت بومی خود، به یکی نیروی دریایی خاص و قدرتمند در جهان تبدیل شده که البته آینده ای کامل روشن نیز پیش روی آن قرار دارد. آینده ای که برای دشمنان ایران ناامید کننده و برای دوستانِ ایران، امید بخش و روشن خواهد بود.

کد خبر 5653427 محمدعلی تخت رونده

منبع: مهر

کلیدواژه: امیر شهرام ایرانی دریادار شهرام ایرانی پرس تی وی معرفی کتاب کتاب و کتابخوانی تازه های نشر انقلاب اسلامی ایران نمایشگاه کتاب بیروت کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران ترجمه رونمایی کتاب موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران سازمان اسناد و کتابخانه ملی نقد کتاب فرهنگسرای اندیشه انتشارات علمی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران نیروی دریایی ارتش حوزه قدرت دریایی امنیت دریایی حوزه دریایی انقلاب اسلامی قدرت های غربی قرار داده دریایی ایران حوزه دریا اقیانوس هند اکنون ایران تا جای ممکن تا حد زیادی برای ایران دریایی خود بین المللی طور خاص قابل توجه فعالیت ها سعی داشته قدرت ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۵۹۶۸۲۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نیروی دریایی آمریکا چند هواپیما و از چه انواعی در اختیار دارد؟ (+عکس)

نیروی دریایی ایالات متحده (USN) شاخه دریایی ارتش ایالات متحده است و قوی ترین نیروی دریایی در جهان است. نیروی دریایی آمریکا که در سطح بین المللی در آبهای عمیق اقیانوس‌های باز فعالیت می‌کند، یک نیروی آماده رزم است که وظیفه دفاع از منافع این کشور در آب های دور از سرزمین اصلی این کشور را بر عهده دارد.

به گزارش روزیاتو، در حالی که تاریخچه نیروی دریایی آمریکا به دوران استعمار بریتانیا باز می گردد، اما قدرت آن تا زمانی که در اوایل قرن گذشته شروع به ساختن کشتی‌های فوق‌العاده غول پیکر و ترسناک کرد، با سایر نیروی دریایی جهان قابل مقایسه نبود. چند ماه پس از اینکه یک خلبان غیرنظامی به نام یوجین الی نشان داد که چگونه می‌توان از هواپیما برای نظارت و گشت زنی استفاده کرد، نیروی دریایی ایالات متحده اولین هواپیمای خود را به نامCurtiss Model E A-1 Triad تحویل گرفت.

نیروی دریایی ایالات متحده شروع به استفاده از هواپیما می کند

پس از فرود موفقیت آمیز هواپیمای مجهز به شناور در کنار یک کشتی، گلن کرتیس که در زمینه تولید هواپیما فعالیت داشت، نیروی دریایی را در مورد مفید بودن این هواپیما متقاعد کرد. کرتیس سپس نشان داد که چگونه می توان این هواپیما را در یک قایق بارگیری کرد و با استفاده از جرثقیل به آب بازگرداند.

اولین ایستگاه هوایی نیروی دریایی ایالات متحده در خلیج پنساکولا در فلوریدا و در ژانویه ۱۹۱۴ افتتاح شد، پنج ماه قبل از شروع جنگ در اروپا. با احتمال حمله به کشتی های آمریکایی توسط زیردریایی های U-boat آلمان در سال ۱۹۱۶، نیروی دریایی ایالات متحده توصیه کرد که ایستگاه های هوایی در پایگاه های نیروی دریایی در امتداد خط ساحلی ایجاد شود.

عصر ناوهای هواپیمابر

پس از پی بردن به اهمیت داشتن نیروی هوایی در طول جنگ جهانی اول، برنامه ریزان نظامی شروع به جستجوی راه های بیشتری برای استقرار هواپیماها روی کشتی ها کردند. علیرغم اینکه نیروی دریایی امپراتوری ژاپن ناو شبه هواپیمابر Hōshō را در سال ۱۹۲۲ به آب انداخت، اولین ناو هواپیمابر هدفمند، HMS Hermes بود که در سال ۱۹۲۴ به آب انداخته شد. این ها و کشتی های مشابهی که در ادامه ساخته شدند به کشتی های ناوگان بر یا fleet carrier معروف شدند.

پس از معرفی ناوهای هواپیمابر، جنگ دریایی وارد مرحله جدیدی شد و کشتی‌ها دیگر برای اعمال قدرت به توپ های بزرگشان وابسته نبودند. چند کاره بودن یک ناو هواپیمابر برای اولین بار در سال ۱۹۴۰ نشان داده شد، وقتی که هواپیمای برخاسته از روی ناو HMS Illustrious سه کشتی جنگی ایتالیایی را در خلیج تارانتو در جنوب ایتالیا غرق کرد.

پس از حمله غافلگیرانه ژاپن به پرل هاربر در ۷ دسامبر ۱۹۴۱ با استفاده از شش ناو هواپیمابر، آشکار شد که جنگ دریایی وارد مرحله جدیدی شده است. در تلافی حمله ژاپن، نیروی دریایی ایالات متحده وارد ۱,۰۰۰ کیلومتری حریم سرزمین اصلی ژاپن شد و در ۱۸ آوریل ۱۹۴۲، ۱۶ بمب افکن B-25 را از روی عرشه ناو USS Hornet برای حمله به توکیو به پرواز درآورد.

از جنگ جهانی دوم، ناوهای هواپیمابر نیروی دریایی ایالات متحده در جنگ کره، جنگ ویتنام و درگیری های مختلف در سراسر خاورمیانه شرکت داشته اند.

هواپیمای فعلی که توسط نیروی دریایی ایالات متحده استفاده می شود

هواپیماهای آموزشی نیروی دریایی ایالات متحده

Beechcraft T-34 Mentor: مشتق شده از مدل ۳۵ Bonanza است. T-34 Mentor یک هواپیمای تک موتوره پروانه ای است که از اواخر دهه ۱۹۴۰ برای آموزش خلبانان استفاده می شود.

Northrop F-5: اف-۵ در اواخر دهه ۱۹۵۰ توسط شرکت نورثروپ طراحی شد و یک جنگنده برتری هوایی و هواپیمای حمله زمینی سبک است. نیروی دریایی ایالات متحده و نیروهای تفنگدار ویژه دریایی این کشور از F-5 به عنوان هواپیماهای آموزشی در نقش دشمن استفاده می کنند.

McDonnell Douglas T-45 Goshawk: هنگامی که نیروی دریایی ایالات متحده به دنبال یک جت آموزشی جدید برای جایگزینی T-2 Buckeye و TA-4 Skyhawk خود در اواخر دهه ۱۹۷۰ بود، مک دانل داگلاس و British Aerospace (BAe) را برای ساخت نسخه دریایی از Hawk انتخاب کردند.

Northrop T-38 Talon: یک جت آموزشی دو موتوره مافوق صوت با دو سرنشین است که برای نیروی هوایی ایالات متحده (USAF) طراحی و تولید شده است. نیروی دریایی نیز از Northrop T-38 Talon در مدرسه آموزش خلبانی خود در پتوکسنت ریور، مریلند استفاده می کند.

Beechcraft T-6 Texan II: بر اساس Pilatus PC-9 سوئیسی، Beechcraft T-6 Texan II یک توربوپراپ تک موتوره است که برای آموزش عمده هوانوردی دریایی استفاده می شود.

هواپیماهای ترابری نیروی دریایی ایالات متحده

Bell Boeing V-22 Osprey: هواگرد V-22 Osprey ساخت بل بوئینگ یک هواپیمای نظامی چند ماموریتی و روتور کج با قابلیت های VTOL و STOL است، طراحی شده برای ارائه قابلیت های ترابری هوایی یک هلیکوپتر با عملکرد کروز یک توربوپراپ.

Lockheed C-130 Hercules: در اصل به عنوان یک هواپیمای حمل و نقل نیرو، پزشکی و بار طراحی شده بود، هواپیمای توربوپراپ لاکهید C-130 هرکولس با چهار موتور خود برای انجام چندین ماموریت از جمله سوخت گیری هوا به هوا استفاده می شود. نیروی دریایی ایالات متحده برخاست و فرود روی ناو هواپیمابر را با C-130 انجام داده اما این هواپیمای ترابری هرگز روی یک کشتی مستقر نشده است.

C-38A Courier: این هواپیما هنگامی که در دست غیرنظامیان است با نام جت تجاری Gulfstream G100 شناخته می شود اما نیروی دریایی ایالات متحده از C-38A Courier به عنوان یک هواپیمای پشتیبانی آزمایشی و ارزیابی استفاده می کند.

C-40 Clipper: نسخه نظامی بوئینگ ۷۳۷NG که توسط نیروی دریایی به عنوان هواپیمای حمل بار و مسافر استفاده می شود.

C-26 Metroliner: هواپیمای C-26 Metroliner ساخت Fairchild یک هواپیمای با دو موتور توربوپراپ است که توسط نیروی دریایی برای واکنش سریع در زمینه حمل بار و مسافر استفاده می شود.

C-20 Grey Ghost: C-20 Grey Ghost یک نسخه نظامی از Gulfstream IV است که نیروی دریایی برای حمل و نقل VIP استفاده می کند.

C-12 Huron: هواپیمای C-12 Huron ساخت Beechcraft یک نسخه نظامی از پرنده دو موتوره توربوپراپ Beechcraft Super King Air است. نیروی دریایی از C-12 Huron برای پشتیبانی سفارت، تخلیه پزشکی و به عنوان یک هواپیمای مسافربری و حمل بار سبک استفاده می کند.

Grumman C-2 Greyhound: هواپیمای C-2 Greyhound یک هواپیمای باری دو موتوره با بال بالا است که توسط نیروی دریایی برای تحویل محموله، ارسال پستی و رساندن مسافران به ناوهای هواپیمابر نیروی دریایی استفاده می شود.

هواپیمای گشت دریایی نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا

Lockheed P-3 Orion: طراحی شده بر پایه هواپیمای مسافربری L-188 Electra ساخت لاکهید، P-3 Orion یک هواپیمای ضد زیردریایی و نظارت دریایی چهار موتوره توربوپراپ است که برای نیروی دریایی ایالات متحده ساخته شده است.

Boeing P-8 Poseidon: هواپیمای P-8 Poseidon که از بوئینگ ۷۳۷-۸۰۰ غیرنظامی گرفته شده است توسط نیروی دریایی به عنوان یک هواپیمای گشت دریایی و شناسایی استفاده می شود.

هواپیماهای جنگ الکترونیک نیروی دریایی ایالات متحده

EP-3 Orion: لاکهید EP-3 یک نسخه شناسایی سیگنال های الکترونیکی از P-3 Orion است. نیروی دریایی از EP-3 به عنوان هواپیمای رهگیری ارتباطات استفاده می کند.

EA-18 Growler: این پرنده نظامی یک نسخه ناونشین از Boeing F/A-18F Super Hornet دو سرنشینه است. نیروی دریایی از AE-18 Growler برای جمینگ تاکتیکی و حفاظت الکترونیکی برای نیروهای نظامی ایالات متحده در سراسر جهان استفاده می کند.

E-6 Mercury: بر اساس Boeing 707-300، هواپیمای Boeing E-6 Mercury به عنوان مرکز کنترل و فرماندهی هوابرد عمل می کند.

هواپیماهای آواکس نیروی دریایی ایالات متحده

Northrop Grumman E-2 Hawkeye: این پرنده یک هواپیمای ناونشین هشدار اولیه تاکتیکی هوابرد است که در همه شرایط آب و هوایی قابلیت انجام عملیات دارد.

هواپیماهای جنگی نیروی دریایی ایالات متحده

F/A-18E/F Super Hornet: جنگنده F/A-18E/F Super Hornet ساخت کمپانی بوئینگ یک سری از جت های جنگنده چند منظوره سوپرسونیک ناونشین است.

F-35 Lightning II: جنگنده F-35 Lightning II ساخت لاکهید مارتین همان نسخه مخصوص نیروی دریایی از F-35 Lightning است که با نام F-35C شناخته می شود. F-35C که قادر به برخاستن کوتاه و فرود عمودی (STOVL) است، یک هواپیمای جنگی تک موتوره و پنهانکار چند منظوره است که می تواند برای انواع ماموریت ها استفاده شود.

تا ۱۸ جولای ۲۰۲۳، تعداد کل هواپیماها و هلیکوپترهای عملیاتی نیروی دریایی ایالات متحده ۴,۰۱۲ فروند اعلام شده است.

کانال عصر ایران در تلگرام